Επιλέξτε κατηγορία
- άγχος
- ανορεξία
- αυθεντικότητα - ευτυχία
- διάφορα
- κατάθλιψη
- αυτοπεποίθηση
- συμβουλευτική γονέων
- διαζύγιο: βοηθώντας τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το διαζύγιο
- πως γίνονται οι καλοί μαθητές
- το φαινόμενο του bulling- «Οι νταήδες του σχολείου»
- μήπως το καλομαθαίνω;
- νυχτερινή ενούρηση
- όλα για το παιδί - ποια τα ποτελέσματα αυτού του τρόπου διαπαιδαγώγησης
- παιχνίδι το πολύτιμο
- πως θα κάνουμε την επιλογή παιχνιδιού
- λέει ψέματα- πως να το χειριστώ
- τα παιδειά έχουν ανάγκη από όρια
- σας είναι δύσκολο να του πέιτε όχι;
- τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια
- τα παιδιά χρειάζονται όρια και στις εξόδους
- οι λόγοι που κάποιοι γονείς βάζουν υπερβολικά όρια στα παιδιά τους
- δεν καταφέρνετε να επιβληθείτε χωρίς φωνές στο παιδί σας;
- οδηγίες για γονείς
- οι θετικοί γονείς
- Πως θα προετοιμάσεις το σώμα σου και το πνεύμα σου για τον ερχομό ενός παιδιού
- σχέσεις
- συναισθηματική νοημοσύνη
- σχέση με το φαγητό
- θηλυκή ενέργεια
Τα παιδιά χρειάζονται όρια και στις εξόδους
Τα παιδιά χρειάζονται όρια και στις εξόδους
Από: Φύσσα Ν. Ελένη, Ψυχολόγος, Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Κρήτης, Ψυχοθεραπεία παιδιού, εφήβου κι ενήλικα.
Οι χώροι των εστιατορίων και των καφέ γενικά, προκαλούν τα παιδιά να υπερβούν τα όρια τους. Γιατί;
1ον Εκεί βρίσκουν θεατές. Ανθρώπους δηλαδή, που τα παρακολουθούν στην «τρελή τους εξερεύνηση». Ανθρώπους που είτε τα παρακολουθούν με εκνευρισμό, είτε με θαυμασμό. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, παίρνουν την προσοχή τους.
2ον Απ’ την άλλη οι γονείς τους, αισθάνονται χαλαρά μιας κια γι’ αυτό το λόγο βγήκαν άλλωστε. Για ν αχαλαρώσουν, να περάσουν καλά. Είτε ως ζευγάρι, είτε με φίλους τους. Νιώθουν λοιπόν, πως δεν βρίσκονται πια στο ρόλο του γονιού. Είναι όμως έτσι;
Όταν οι γονείς μένουν στις παρατηρήσεις τύπου:
-
«Μαρία μην πετάς πετραδάκια παιδί μου...»
-
«Προσέχετε και λίγο!»
-
«Σταματήστε πια!»
-
«Μα τι έχετε πάθει σήμερα;»
Τότε είναι εμφανές πως:
-
Δε θέτουν σταθερά όρια
-
Δεν έχουν αποφασιστική στάση
-
Και πως μένουν απορροφημένοι στην κουβέντα τους.
Έτσι όμως τα παιδιά διαισθάνονται πως:
-
Τα λόγια των γονιών τους δεν είναι σοβαρά,
-
Πως οι γονείς τους είναι ασυνεπείς μιας και δεν κάνουν κάτι στην πράξη για να τα οριοθετήσουν,
-
Και πως άρα, μπορούν να υπερβούν τα όρια.
Πως θέτουμε όρια
Οι γονείς χρειάζεται να:
-
Έχουν σταθερή κι αποφασιστική στάση.
-
Να εξηγήσουν με σαφήνεια τα όρια, αρχικά σε ήπιους τόνους, υπενθυμίζοντας στα παιδιά αυτά που έχουν ήδη συμφωνηθεί.
-
Κατά τη διάρκεια της συμφωνίας επιδιώκουμε να διασφαλίσουμε τη συνεργασία των παιδιών σαν να πρόκειται για ομαδική δουλειά.
Όταν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, τότε:
-
Επισημαίνουμε με έντονο, σταθερό και αυστηρό τόνο (όχι σκληρό ή αυταρχικό) το «Λοιπόν, ως εδώ. Το παιχνίδι τέλος. Από δω και πέρα στο τραπέζι σας»
-
Επιχειρούμε να εξηγήσουμε τους όρους της συμφωνίας και τους δίνουμε 10 λεπτά χρόνο να σκεφτούν την απάντηση τους και να ζητήσουν συγνώμη. Αφού ζητήσουν συγνώμη και αφού συμφωνήσουν να τηρήσουν τους κανόνες, τους δίνουμε μία τελευτάια ευκαιρία. Το τονίζω, μία τελευταία ευκαιρία.
-
Εάν δεν τηρήσουν τη συμφωνία, θα χρειαστεί να μείνουν στο τραπέζι μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Στην επόμενη έξοδο μας, θα το σκεφτούν πιο σοβαρά το να μη τηρήσουν τη συμφωνία. Εννοείται, πως κι εμείς από την πλευρά μας συνεχίζουμε να επισημαίνουμε την ύπαρξη του κανόνα, σταθερά και με συνέπεια. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μάθουν τη συνέπεια, θα χρειαστεί να γίνουμε εμείς το πρότυπο τους!